Hotel-restaurant Terme in Pigna

Pas aan het eind van de eerste week van de vakantie waren we klaar met ons te vergapen aan de schitterende vergezichten vanaf het huis naar de kust en besloten we een uitstapje te maken.
Ons doel was het gedeelte van Liguri boven Ventimiglia, tegen de Franse grens aan. Daar zouden we ieder geval het bejubelde Dolceacqua passeren en ik ontdekte in Pigna, waar thermen zijn, een bib gourmand.
Langs de drukke kustroute, die wel prachtige vergezichten over de zee biedt reden we naar Ventimiglia, alwaar we de bergen indoken. Maurits reed ons weer en in de drie weken in Italië heeft hij meer geleerd dan hij in een jaar tijd op les zou kunnen leren.

Geweldig natuurschoon hier zo achter de drukke kust. Woeste bergen, mooie haarspelden, grote afgronden en verstilde dorpjes.
Dolceacqua was leuk om even te zien, maar de magen speelden op, dus we reden redelijk snel door naar Pigna. Een piepklein dorpje, tegen de berg aan geplakt met een geweldig modern thermenhotel met een zwembad van Olympische afmetingen, licht bizar om te zien. Het hotel, waarin het restaurant zit wat we wilden bezoeken, lag erboven. Hotel/restaurant Terme.

Heerlijk oubollig, met heel veel oude gasten, veelal alleen aan een tafeltje.
We besloten binnen te eten, het was een warme dag en er was weliswaar een windje, maar dat was aan de warme kant.
De bediening, uiterst geroutineerd hier, sprak Italiaans, Frans en Engels en we kregen een Franse kaart.
De prijzen hier zijn ontroerend laag.
Wijnen van rond de 11 euro per fles, hoofdgerechten idem. We kozen voor het degustatiemenu, 30 euro. Erbij een Vermentino en een Rosesse. Water uiteraard, bruisend en plat.
Twee bakjes met tapenade kwamen op tafel, een geweldig lekkere met tomaat/paprika en eentje met olijf. Erbij telkens twee zachte worstjes en heerlijk brood.
De witte wijn werd neergezet in een icebag, voor mij nieuw en ik vond hem grappig.

Het eerste gerecht was/waren hors doeuvres tipique Terme.
Vier gefrituurde hapjes en een stukje focaccia belegd met tomaat, ui en olijf. In de gefrituurde hapjes een veelvoud van smaakjes: artisjok, spinazie, kaas en tomaat. Lekker, maar aan de zware kant voor een voorafje.

Het tweede gerecht kwam in een grote schaal voor de hele tafel, uitgeserveerd door de ober.
Ik hou daarvan, zo heerlijk ouderwets vind ik het. Het was pansotti a la sauce aux noix. Een tortellini-achtige pasta met een saus van walnoten. Weer eens een heel ander smaakje dan gebruikelijk en we vonden het lekker, hoewel het er eigenlijk uitzag of het al een keer gegeten was....

Aansluitend weer een schaal voor onze tafel, wij dachten eigenlijk dat we hadden moeten kiezen tussen de pasta's, nu met tagliatelles vertes sauce tomates et cêpes.
Groene tagliatelle dus met een tomatensaus met paddestoelen. Ook alweer prima in orde.

Ole had gekozen voor het hoofdgerecht van het menu, agneau de lait aux herbes au four en er kwam een rollende tafel (hou ik ook veel van) met daarop veel aardappeltjes uit de oven (lekker!) en een hele lamsbout!
Prachtige plakken zuiglam werden er voor hem afgesneden en hij heeft ervan gesmuld. De andere drie, waaronder ikzelf dus hadden gevraagd of het mogelijk was om als hoofdgerecht de lapin au Rosesse et olives noir te krijgen en dat was mogelijk.
We kregen een mooie schaal vol met konijnstukken, gegaard in de Rosessewijn, die uit Dolceacqua komt, met erbij die lekkere aardappeltjes en ook wij waren diep tevreden. De olijfjes in deze regio zijn overigens allemaal die lekkere Taggiasche olijfjes, heerlijk!
Op zijn tijd hou ik veel van de boerenkeuken en zeker als er dan nog zo'n geestige ambiance en leuke bediening bij is.

Bij het dessert konden we, zoals gebruikelijk, kiezen.
De mannen kozen alledrie voor de tiramisu en ze waren tevreden. Ikzelf koos voor de trifle, ik ben nogal weg van een echte trifle en nam me direct voor om zelf weer eens een mooie trifle in elkaar te knutselen, want het is toch wel een erg lekker dessert.

Na nog wat uitstekende espresso verlieten we Hotel Terme om onze reis te vervolgen door het mooie binnenland.

Anderhalve week erna kwamen we nog een keertje in Pigna, nu via de andere (berg)kant en toen hebben we er à la carte gegeten.
Ole was er toen niet bij, hij wilde liever bij het huis blijven.
Deze keer aten we buiten, op het geheel overdekte terras. Voor een indruk van het terras zie de link naar het restaurant boven. Het was eigenlijk iets te winderig, maar wel lekker fris.
Maurits koos opnieuw voor de groene tagliatelle met de tomatensaus en paddestoelen, die was hem uitstekend bevallen,
wij kozen voor de raviolis aux herbes au beurre en sauge, huisgemaakte prachtig dunne ravioli, gevuld met kruiden en een sausje van boter en salie, uiterst klassiek en geweldig lekker.
Als hoofdgerecht koos Maurits de sanglier en salmis met friet en kreeg een mooi schaaltje met heerlijke stukken gestoofd wild zwijn en hij was zeer in zijn nopjes.
Zo zeer, dat hij direct na afloop zei dat hij nog wel een keer terugwilde, maar dat ging niet gebeuren, want er stonden nog andere restaurants op mijn lijstje....

Echtgenoot en ik hadden als hoofdgerecht cotes de boeuf grillées en kregen op een aparte tafel een gigantisch stuk ossenhaas, perfect geroosterd wat aan tafel werd gesneden.
Erbij voor ons alledrie weer die heerlijke aardappeltjes uit de oven en wederom smulden we ervan.

Als dessert voor mij deze keer rood fruit met vanille-ijs, erg lekker ook en voor Maurits weer de tiramisu.
Echtgenoot had de vorige keer al schuin naar mijn trifle gekeken en nam hem dus deze keer en ook hij vond hem erg lekker.
Na weer prima espresso verlieten we dan voor de laatste keer hotel Terme. Een aanrader als je toch in de buurt bent.