restaurant LEF in Helvoirt

Op de valreep, want het was een van de laatste dagen dat de tentoonstelling nog te zien was, besloten we dat we de SIGG-collectie in het Noord-Brabants Museum in Den Bosch wilden zien. Daar hoort ook een lunch bij. LEF schoot me te binnen. De reservering was snel gemaakt (we waren - helaas - de enige gasten).

Een zeer hartelijke ontvangst door maître-sommelier Maikel Kappen, die zich ons nog kon herinneren, wat heel knap is, want we waren er in november 2012. Er was een ronde tafel voor ons klaar gezet op het terras, onder de parasols, prima dus. Het zal inmiddels gevoeglijk bekend zijn dat de chef - Sietse Blummel - per 1 januari a.s. LEF zal verlaten. Douwe Verschuur (onder andere de heer Kocken en Pollevie) kookt inmiddels samen met Sietse bij LEF en zal per 1 januari de chef zijn.

Echtgenoot wilde wel een glaasje champagne, van Louise Blanc hier en ik wilde graag een gin/tonic. Erbij een amuse. In een kommetje een crèmesoep van witlof met garam marsala en schuim van augurk, waarop wat tuinkers lag. Een heerlijk soepje!

We bekeken de voor ons nieuwe menukaart. Nogal een verandering, want met dit menu raakten ze hun BIB kwijt (inmiddels ruim een jaar geleden). Het is namelijk zo dat dit menu in 3 tot 7 gangen-uitvoering te krijgen is (40,00 oplopend met 7.50 per gang tot 70.00 voor 7 gangen). Uitbreiding met kaas is mogelijk voor 12,50, als vervanging van dessert 5.00. Ook is een vervanging mogelijk door een kreeftgerechtje voor 12,50. Rillette to go van varken voor thuis in een potje voor 9.50 is ook mogelijk. Helaas niet vandaag, de rillette was nog niet klaar. Erg jammer, ik ben een grote fan van (goede) rillette.

Achter alle gerechten staat de datum van ontwikkeling. Wij besloten tot 6 gangen met een vervanging. De wijnkaart is nog net zo mooi als ik me herinnerde en na overleg met Maikel besloten we tot een Ferreri, Brasi Catarratto 2015, Sicilië en die beviel uitstekend.

Het eerste gerecht, coquille in Campari met limoen en zomergroenten (zomer 2010), kwam op tafel. Plakjes coquille, gemarineerd in Campari, afgewisseld met zomergroenten, kiwi, radijs, watermeloen en kruidenolie kregen we en we vonden het heerlijk. Zeer bij elkaar passend, prettig fris en uitstekend in balans. Erbij nog wat huisbakken brood met boter met huisgerookt zeezout, wat telkens werd aangevuld en we waren erg tevreden met dit begin. Spaanse olijfolie stond al op tafel trouwens.

“Sliptong to the boon” (najaar 214) was het tweede gerecht. Onderop het bord een heerlijke aardpeer/tuinbonencrème met groene kruiden, omgeven door zachtgegaarde, dubbelgedopte tuinboontjes. Op de crème zachtgegaarde prei en een perfect gegaard stukje tongfilet. Extra knap vond ik de garing, omdat de vis heerlijk krokant was, terwijl het toch een relatief dun stukje was. In de vis zat bij het opdienen de middengraat van de vis, die er door Maikel werd uitgehaald, terwijl hij zei dat hij voor ons de vis even fileerde, erg grappig! Om het geheel lagen nog wat druppels olie met bonenkruid. Ook dit was een erg smakelijk gerecht.

We gingen verder met kabeljauw met structuren van witte ui en champagne vinaigrette (winter 2016). Dit bleek een prettig romig gerecht te zijn. Een lekker stukje kabeljauwrug kregen we, uitstekend van garing met erbij diverse bereidingen van ui, een krokantje van ui, handgerolde parelcouscous en een beurre blanc met champagne. Mooie smaken bij elkaar.

Het volgende gerecht was de vervanging. Ravioli van kreeft met zachtgegaarde langoustine, petit legume en een jus van kreeft (najaar 2015). In een schaaltje - gelukkig werd er wel een lepel gedekt - kregen we een bisque van langoustine, waarin een ravioli lag gevuld met een ragout van julienne gesneden groenten en plukjes kreeft. Op de ravioli een gebrande langoustine. Dit gerecht had hele zachte smaken, op zich zeer prettig, alleen was het jammer dat de kreeft niet iets meer uit de verf kwam, die viel nu wat weg tegen het geheel.

Gerecht vijf was grietfilet met 80/8 sukade van kalf, Hollandse spinazie en béarnaise (winter 2009). Op werkelijk heerlijke Béarnaisesaus lag een flink stuk superzachte sukade van kalf. Op het vlees lag gebakken spinazie met ui en daarop lag dan een wederom behoorlijk groot stuk perfect gebakken grietfilet. Het geheel werd aangekleed met beukenzwammetjes, cêpes, cressjes en een krokantje van pastinaak. Ik vond dit een heerlijk gerecht. Alle onderdelen waren perfect van garing, geweldig van smaak en pasten uitstekend bij elkaar.

Het laatste gerecht - gelukkig maar, want de buiken raakten behoorlijk gevuld - was Utrechts oud met Bechamel, abrikoos en krokantjes van cheddar cheese (voorjaar 2017). Een geweldig kleurrijk bord kregen we, gevuld met de genoemde ingrediënten, waarbij aan tafel nog geraspte nootmuskaat kwam. Ook ontdekte ik geraspte paarse bloemkool. De kazen (het Utrechtse oud en de krokantjes van de Cheddar) combineerden schitterend met de abrikoos en verbazingwekkend genoeg (gezien de béchamel) was het een behoorlijk licht gerecht. Erg leuk en erg lekker!

We sloten de maaltijd af met een goede espresso, zonder friandises, want dat ging echt niet meer. Zeer tevreden verlieten we LEF in deze samenstelling. Ik wens Maikel en Douwe veel succes met de voortzetting van LEF en Sietse natuurlijk ook alle goeds en ben erg benieuwd naar wat hij gaat doen. Dit was in ieder geval een zeer fijne maaltijd!