Andrea
Amrath-hotel in Amsterdam
Op 26 januari 2010 in Amsterdam.
Er moest afscheid genomen worden van iemand en dat zou gebeuren in het Amrath hotel in Amsterdam. Nu dacht ik toch dat ik redelijk op de hoogte ben van allerlei (top)restaurants, ook van die, die in hotels gevestigd zijn, maar ik kende het hele hotel niet en het restaurant ervan - Seven Seas - nog minder. Lekker kent het ook niet, Iens wel. Michelin noemt het hotel en niet het restaurant.
Voor een beschrijving en een indruk van het hotel, het restaurant en de kaart verwijs ik naar de website.
Wij werden verwacht in n van de zalen beneden en daalden dus een vrij steile, volgens mij nog authentieke, trap af. Het stonk er naar zwembad en het verbaasde me dan ook niet dat de Welness-afdeling links was, terwijl wij naar rechts moesten. Een vrij ruime zaal, met zo'n jaren 70 verlaagd systeemplafond, waardoor er niets meer overblijft van de sfeer van een Scheepvaarthuis helaas.
Ontvangst met een glaasje Prosecco. Een niet meer dan redelijke Prosecco, maar ik ben eerlijk gezegd ook gewoon geen liefhebber van Prosecco, ik prefereer Cava of Champagne. Of gewoon een mooi glas witte wijn.
Erbij op een bordje een samosa met garnalen, pompoencréme en een chipje van pastinaak. Heel aardig, hoewel ik de garnalen niet echt heb ontdekt.
Na enige tijd werden we aan tafel genood, flessen water stonden al klaar, zo ook nogal petieterige rondjes boter en bakjes met wat olijfolie. Witte wijn werd ingeschonken. Een Albariño. Normaliter toch wel een wijn die ik kan appreciëren, maar deze miste body en kwam niet veel verder dan een slobbertje.
Na een welkomstwoordje verscheen het voorgerecht.
Huisgerookte wilde zalm met avocado, komkommer, citrusvruchten, mierikswortel en Hollandse garnalen. Mooie stukken niet al te zeer gerookte zalm troffen we aan. Erbij hoog op smaak zijnde avocadomousse, die ik erg lekker vond, terwijl ik normaal gesproken geen fan ben van avocado omdat de structuur me niet bevalt. Ook nog een stengel van het een of het ander, die wat kruiden en/of zout zou hebben kunnen hebben. De citrusvruchten waren een partje sinaasappel wat ik persoonlijk vond detoneren, verder wat sla en wat garnalen en een flinke lik mierikswortelcréme. Deze laatste gaf bij mij de wasabireactie, dus echtgenoot was weer eens blij met me. Een aardig gerecht dit.
De wijn werd niet doorgeschonken, maar dat hoeft niet aan het hotel te liggen natuurlijk. Ik ken de afspraken verder niet die gemaakt zijn.
Na een tweetal toespraken werd de rode wijn, een Bourgogne, ingeschonken, ik hield het overigens bij de witte wijn deze avond, maar heb wel wat mogen proeven. Eerlijk gezegd een nogal suffe Bourgogne, nauwelijks body helaas. Beide wijnen staan op de wijnkaart van het restaurant, aldaar is dus na te gaan welke het waren. Het hoofdgerecht was deze avond gebakken boerderijkip. Met linguine, wilde spinazie, bospaddestoelen en een jus van gevogelte. Precies dat troffen we ook aan. Twee flinke stukken mooie kip (maar kip blijft natuurlijk wel kip....), een borst en een stuk dij, op een bedje van linguine die niet meer al dente was met wat spinazie erdoor. Eromheen wat groentjes en de genoemde bospaddestoelen en wat jus. Helaas was ook dit een niet meer dan aardig gerecht. En van de gasten aan onze tafel (het waren 4 tafels van 7 personen) had in plaats van de kip de dorade en was daar tevreden over.
Na een danktoespraak van degeen die afscheid nam, waren we toe aan het dessert. Een chocoladetaartje. Met mousse van bloedsinaasappel en sorbet van Campari. Erbij een glaasje rode dessertwijn, ik meen een Banyuls.Het dessert was aardig, hoewel ik de Campari niet heb ontdekt in de sorbet, ik meende eigenlijk dat het aardbei was. Het chocoladetaart was chocolademousse, afgedekt met zo'n rubberachtig aandoend chocoladelaagje en ook de mousse van bloedsinaasappel heb ik niet helemaal kunnen ontdekken. Wel twee partjes sinaasappel..
Zoals wellicht te lezen is, was ik nogal teleurgesteld. Ik besef dat het om een redelijk grote groep ging, dat de menukeuze wel heel erg veilig was deze avond, maar ook aan de uitvoering mankeerde helaas het n en het ander.
We sloten overigens af met koffie. Gewoon koffie uit een koffiepot, espresso was niet mogelijk helaas. Op wat statafels stonden wat gewone bonbons.
Deze maaltijd nodigt mij niet uit om eens nader te gaan kennismaken met het restaurant van dit hotel. Ik ga wel een deur verderop....
12 gedachtes over "Amrath-hotel in Amsterdam"
Tanja
john golsteijn
john golsteijn
Raymond
Jaartal Weblog
Agnes
Yvon
Carla
Carla
Rob Closmann