DSC09382
DSC09382

Azurmendi in Larrabetzu, Spanje

Op 17 september 2017 in drie sterren, Spanje.

Op onze heenreis naar Portugal had ik een lunch gepland bij Azurmendi. Het restaurant van Eneko Atxa ligt schitterend op een minuut of 10 buiten Bilbao in de groene heuvels van het mooie Baskenland. Het complex bestaat uit meerdere delen. Allereerst kom je langs het wat laagdrempeliger Eneko, ook een restaurant en als je verder omhoog slingert kun je parkeren bij de ingang van Azurmendi. Je kunt ook nog even doorrijden naar boven, waar de kassen en tuinen van het restaurant liggen, die absoluut een bezoek waard zijn. Het complex wordt omringd door wijngaarden, men maakt hier ook de eigen wijn, de Gorka Izagirre. Het restaurant is geopend van dinsdag tot en met zondag voor lunch met op vrijdag en zaterdag ook diner. 

Nadat we boven waren geweest parkeerden we op het niveau van Azurmendi en liepen het glazen gebouw binnen. Het gebouw is enorm duurzaam en integreert technische elementen die het mogelijk maken om energie te genereren, zowel door fotovoltaïsche zonnepanelen als door geothermische energie, regenwater verzamelen om sommige activiteiten te bedekken, afval te recyclen, enz. Het heeft ook een laadstation voor elektrische auto's, enz. Voor dit alles werd in 2014 Azurmendi *** onderscheiden als het meest duurzame restaurant ter wereld.

De ontvangst is allervriendelijkst en je krijgt direct een uitleg over de gang van zaken. In de mooie groene hal, waar veel planten, een vijvertje en een geestige airco aandacht vragen krijg je direct een welkomstpicknick. Met erbij een glas Cava wordt er een allerschattigste picknickmand open gemaakt, waarin drie hapjes liggen. Op houten plankjes allereerst Extano cheesecake. Een heerlijk hapje met erg lekkere kaas uit de regio.

Vervolgens een brioche met gerookte paling, zeer vol van smaak en tot slot op ijs een bevroren tomatenlolly. Ook een bijzonder smakelijk hapje.

Na deze prachtige binnenkomer werden we de keuken in genood, waar al servetjes en vorkjes klaarlagen. In een mandje met kruiden en bloemen stonden twee flesjes op ijs, die voor ons werden geopend. In de flesjes een Sea Txakoli, onwaarschijnlijk smaakvol! Het smaakte zeer duidelijk naar de zee, op een bijzonder prettige manier. Erg bijzonder. Erbij, voor onze ogen klaargemaakt, een schitterende coquille met kruidenemulsie en zeewier.

De keuken is zeer ruim opgezet, er werken dan ook behoorlijk wat koks en allemaal zeiden ze zeer vriendelijk gedag, erg leuk!

Nadat we de koks hadden bedankt voor de heerlijke coquille en het fantastisch leuke drankje liepen we richting het greenhouse, zoals het genoemd wordt. In een hoek van het gebouw is een speciaal stukje ingericht waar een deel van de planten, bloemen en kruiden die gebruikt worden in de keuken te zien zijn. Ook hier weer een hartelijk welkom van het personeel en een toelichting op alle onderdelen.

Allereerst kregen we getapt uit een vaatje een glaasje gefermenteerd appelsap. Heerlijk fris, het leek een beetje op cider. Vervolgens kregen we een bonbon, gemaakt met wat stikstof. In de bonbon, die eerst iets minder koud moest worden natuurlijk, veel kruiden die wonderbaarlijk goed bij elkaar pasten.

We liepen verder langs een bak met verse groene kruiden, waarnaast een bak met gedroogde kruiden van over zo ongeveer de hele wereld stond. In een van de zakken zaten twee cornetto’s voor ons, gevuld met wereldkruiden, zoals ons werd toegelicht. In ieder geval smaakte de cornetto naar meer, want hij was heerlijk pittig en deed me in de verte denken aan een wel heel erg goede curry.

Nadat we langs nog meer kruiden en bloemetjes waren geleid, lag er opeens een half krokant blad voor ons klaar met erop drie dipjes crème van kruiden en ook dit blad was opzienbarend lekker. Zeer speciaal van smaak. We sloten deze mooie toer af met een Kaipiritxa, in bonbonvorm. Een soort Zuid-Amerikaanse cocktail met kruiden van de chef erin verwerkt. Mooi rood met witte stippen en we moesten hem In één keer in de mond steken, want de binnenkant was natuurlijk vloeibaar. Ook dit was heerlijk.

De deur naar het restaurant - The Balcony - ging open en we kregen een prachtige tafel bij het raam met een zeer weids uitzicht over de prachtige omgeving.

Een heerlijke ruime tafel was het, keurig gedekt natuurlijk. De eetzaal/het restaurant is zeer ruim van opzet, heel rustig en de kleuren zijn ook heel natuurlijk, erg prettig. Nadat we de werkelijk schitterende wijnkaart hadden bekeken (we namen gezien de omvang van het menu het wijnarrangement), het water hadden geregeld, besloten hadden welk menu we zouden nemen (allebei Adarrak in plaats van Erroak, beiden 180€, omdat Adarrak ons net iets avontuurlijker leek) kwam het eerste gerechtje op tafel.

Althans gerechtje, het ging om een drankje. “Lemon grass” en vermouth. In een grappa glaasje een soort niet zoete limoncello met flink wat vermouth. Nu ben ik bepaald geen liefhebber van vermouth, maar deze combinatie beviel me erg goed. Bij het drankje kwam een kistje met mooie groene bladeren erin. Tussen de bladeren twee ‘eitjes’ met lepeltjes. In de eitjes, wat uitgeholde limoenen waren, geweldig lekkere foie gras met lemongrass, afgedekt met een licht zoete gelei. Onwaarschijnlijk lekker in combinatie. Zo’n hapje waar je gewoon niet genoeg van krijgt. De combinatie met het drankje was ook wonderschoon.

De uitstekende sommelier gaf de aftrap met een glas Manzanilla! Maruja, Manzanilla Pasada, Bodegas Juan Pinero. Erbij Farm’s Egg cooked inside out en truffled. Ei, omgekeerd gekookt met truffel dus. Ik had geen idee wat ik me daarbij moest voorstellen. Allereerst verscheen er op een lepel het ei. De dooier dan welteverstaan. In als het ware twee helften, de ene helft geel, de andere helft bruin. Uiteraard moest de dooier in één keer gegeten worden. Erbij twee melkbroodjes en wat olijfolie om het brood in te dopen. Het ei was ongelofelijk verfijnd van smaak. Zowel de dooier als de truffel waren goed te proeven en vulden elkaar op een extreem elegante manier aan, geweldig knap! Het melkbrood deed me ietsjes denken aan bapao, maar dan natuurlijk veel verfijnder en een heel stuk luchtiger. De olijfolie was wonderbaarlijk lekker. Ik heb maar een klein stukje brood gegeten, zoals bekend is ben ik geen grote broodliefhebber. Tijdens de maaltijd kregen we telkens andere soorten brood geserveerd, volgens echtgenoot - wel een enorme broodliefhebber - geweldig lekker allemaal.

De Manzanilla werd doorgeschonken bij het volgende gerecht. Oyster, apple frost and seawead traces. Een gerecht in tweeën. Op het bord tartaar van oester, afgedekt met een oester. Erbij bevroren kruim van appel, oesterblad, gel van kruiden en gel van zeewier. In de tartaar van oester ontdekte ik extreem fijn gesnipperde sjalot en dat gaf een heerlijke smaak aan de toch al geweldig lekkere oester. De combinatie met de appel, de kruiden en het zeewier was absoluut geweldig.

Ernaast in een oesterschelp flink wat behoorlijk spicy schuim van appel, ook dit was ontzettend lekker. Verrassend, elegant en anders.

In het glas kwam de eigen wijn, de witte Gorka Izagirre 22, die ik geweldig lekker vond. Het gerecht was Prawn tartar, emulsion, air and their heads juice. Ook dit was een gerecht in tweeën. In een allerliefst klein wit bakje tartaar van garnaal met stukjes mossel. De tartaar werd omhuld door een zeer volle crème gemaakt van de koppen van de garnaal en die dus enorm naar een bijzonder goede bisque smaakte. Het witte schuim waarmee de tartaar werd afgedekt, met de kleine rode bloemetjes erop had een enorm sterkte garnaalsmaak, zeer onverwacht en enorm smakelijk. Ernaast in een glaasje het sap van de garnalen met Bloody Mary, waarin onderin ook stukjes mossel zaten. Ook dit sap had een enorm sterke smaak, absoluut geweldig lekker.

We vervolgden met een glas 42, Txakolina by Eneko Atxa. Ter begeleiding van local tomatoes, gel and basil sorbet. In een mooi wit schaaltje troffen we een kleurrijk geheel aan van lokale tomaten. Het geheel lag in een laagje gegeleerd uitlekvocht van tomaten, wat een hele sterke smaak had. Het smaakte zoals het groen van echt goede tomaten ruikt. Erin diverse soorten tomaatjes, sorbet van tomaat, sorbet van basilicum en behoorlijk wat kruiden. In het uitlekvocht en ook in de sorbet van tomaat proefde ik een toets van ansjovis, wat een heerlijke hartigheid bracht. Ik vond dit een absoluut geweldig gerecht, met enorm verfijnde smaken en zeer elegante uitvoering.

De volgende wijn was verrassend genoeg een bekende, de Ximénez-Spinola 2015, exceptional harvest.

Erbij, gepresenteerd op een glazen bordje op ‘boomstammetjes’, garlic mushrooms. Op een heerlijk romige crème van paddestoelen met een beetje knoflook lag dunne spaghetti van paddestoelen, die behalve aards in laatste instantie ook behoorlijk spicy smaakten. Knap hoe hier de gelaagdheid van smaken in elk gerecht zo goed gevonden wordt. Erbij gefrituurde kwarteleitjes, die nog lopend waren van binnen en dus als het ware open plopten in de mond. Een heel bijzonder, zeer aards en geweldig smaakvol gerecht.

In het glas de volgende ronde een Verdejo, Naiades 2011. Uitstekend passend bij de roasted lobster, Iberian pork stew and whipped butter. Onderin het bord het stoofpotje van Iberico, fluweelzacht en behoorlijk hoog op smaak. Op het stoofpotje een fantastisch stukje kreeft, afgewerkt met schuim van geslagen boter. Ook dit was weer een wonder van smaken. De gelaagdheid was prachtig, telkens opnieuw kwam er een nieuwe smaak naar voren in de mond en de krachtige smaken van de stoofpot versus de subtiele smaken van de kreeft waren perfect in balans. Werkelijk kunstig lekker dit.

De laatste witte wijn was een BaiGorri Rioja Crianza 2014. Het gerecht was red mullet, wheat stew, pepper and parsley potatoes. Het prachtige bord was allereerst voorzien van een laag peterseliecrème. Daarop lag een cirkel van parelgort gekookt in een stevige kreeftenbouillon. De perfect gebakken rode mul was de top van het torentje. Ernaast ‘kussentjes’ met bonen en kruiden en wat toefjes gelei van kruiden. Ook dit was weer een verbluffend gerecht. Perfect in alle onderdelen en vol van smaak, enorm vol van smaak zelfs.

De volgende wijn was rood. Een BaiGorri Rioja Tempranillo Reserva 2008. Erbij glazed castaneta, green peppers and ham bite. Een geweldig stukje gelakte varkenswang troffen we aan met erbij stukjes groene peper in tempura en bonbons van hele jonge kaas. De aan tafel erbij gelepelde jus van het varken was zeer gegeleerd en extreem vol van smaak. Ook dit was weer een wonderbaarlijk gerecht. Uitgevoerd tot in perfectie en alle onderdelen pasten op een extreem elegante wijze uitstekend bij elkaar.

De eerste dessertwijn kwam van het eigen huis, de Arima, Mahats Berantiarra, Vendimia Tardia, Late Harvest, Gorka Izagirre. Het eerste dessert was yoghurt, honey and five spices. Op het bord toefjes yoghurt, meringue van yoghurt met honing, bevroren honing, blokjes koek, een soort cracker met five spices en een streep five spices. Ook dit was een fantastisch gerecht en de five spices, die nog al eens te aanwezig kunnen zijn, waren hier uiteraard zou ik bijna zeggen perfect in balans met de andere onderdelen. Apart, licht, fris en anders en wederom perfect in balans.

De tweede dessertwijn was een Olivares, Dulce Monastrell, Jumilla 2011. Het tweede dessert bestond uit black olive, sheep milk and cocoa. Op flink (teveel voor mij) wat kruim/poeder van zwarte olijf met cacao kregen we ijs van schapenmelk, wat chocoladefiguren, olijfbonbons omwikkeld met cacaopoeder en onder het kruim/poeder lag flink wat chocolade. Het bijzondere van dit dessert vond ik dat het kruim/poeder in eerste instantie enorm droog leek, maar door de chocolade en de cacao wordt de droogte uiteindelijk opgeheven. Hoe dat precies werkt weet ik niet, maar het werkte wel zo. Heel bijzonder om in de mond te voelen. Ook de combinatie kon me bekoren.

De laatste dessertwijn kwam uit Navarra. Een Capricho d’Goya, vino dulce natural. Deze wijn deed me zeer denken aan de zoete versie van PX. Erbij chocolate, peanuts and liquorice. In een kunstig plasje van pindacrème troffen we sorbet van chocolade aan, gesuikerde pinda’s, spongecake van zoethout, kruim van pinda’s met zoethout en nog wat chocolade. Ook dit was weer een bijzonder gerechtje. Uitstekend bij elkaar passend, net weer iets anders en ook weer prettig licht, ook al zou je anders denken.

Bij de uitstekende espresso kwam nog een keur aan friandises. Leuk gepresenteerd in een slimme doos. Ondanks mezelf koos ik er toch weer 4, waaronder een fantastische witte chocoladelolly met zout/kruiden en een zuurtje. De andere friandises waren gewoon erg lekker.

Het zal duidelijk zijn dat ik enorm heb genoten van deze meer dan opzienbarende maaltijd. Alles klopt hier, de bediening is geweldig, de wijnen zijn uitstekend, alles loopt soepel, het is perfect geregeld allemaal en het eten is een droom, zo goed! Om minstens elk jaar een keer te bezoeken! Als ik punten zou geven, wat ik niet doe, zou Azurmendi de absolute topscore krijgen. 

 

 

12 gedachtes over "Azurmendi in Larrabetzu, Spanje"

Anne-Marie

Wauw Carla, wat een culinaire belevenis. Ik wil er ook heen!!
17 september , 2017 om 14:39 pm

Carla

Haha, dat snap ik Anne-Marie, ik wil er ook weer heen, niet dit jaar natuurlijk, je moet niet te vaak achter elkaar gaan zo leert de ervaring, maar als er een nieuw menu is zal het wel gaan kriebelen ;-)
17 september , 2017 om 14:42 pm

Nell Nijssen

Wat een fantastisch restaurant, te oordelen naar de foto's en jouw verhaal. Ik vind het ook zo origineel dat je niet meteen naar het restaurantgedeelte wordt geloosd. Een kijkje in zo'n keuken is toch altijd heel uitnodigend en gastvrij. Ik wil óóóók ......
17 september , 2017 om 16:41 pm

Carla

Ja, het is werkelijk een grandioos restaurant, zo gastvrij en alles klopt er en loopt op rolletjes. Heerlijke wijn en ongelofelijk bijzonder en lekker eten. Kan me voorstellen dat je ook wilt!
17 september , 2017 om 16:44 pm

martijn

Zeer mooi beschreven en veel nieuwe gerechten sinds dat wij geweest zijn, 2 jaar geleden. Snel weer een bezoek plannen! Bedankt
17 september , 2017 om 17:07 pm

Carla

Leuk! Hou me op de hoogte ajb!
17 september , 2017 om 19:45 pm

Robert Weges

Wow wat fantastisch zeg!
18 september , 2017 om 10:16 am

Paul Brussel

Hé, wat aardig: juist enkele weken geleden heb ik hier gereserveerd voor volgende maand, omdat ik absoluut de Bill Viola-expositie in het Guggenheim wil zien. Na jouw recensie verheug ik me er nu al op! Dank maar weer... (Ben net vanavond terug van een weekje Tokio na een reis van 18 uur maar heb daar culinair erg weinig kunnen doen omdat reserveren vanuit Europa schier onmogelijk bleek. Een volgende wek zal ik beter moeten organiseren op dàt punt.)
23 september , 2017 om 20:19 pm

PB

Helaas heb ik mijn bezoek in oktober moeten annuleren maar met veel genoegen heb ik er vorige maand dan toch uitgebreid gedineerd om iets te vieren. Ook wij waren zeer onder de indruk van dit restaurant, de uitstekende bediening (voor ons was dat prettig in het Frans), de mooie wijnkaart inderdaad. Een aantal van de gerechten hadden wij ook. We gaan er nog naar terug.
12 juni , 2018 om 17:10 pm

PB

De dag ervoor trouwens gelunched bij Mina* in Bilbao - daar was ik ook zeer over te spreken. Jonge chefs maar het 14 gangenmenu werd uitstekend bereid en geserveerd. Een aanrader, wat mij betreft.
12 juni , 2018 om 17:14 pm

Robert

Hallo Carla, Wat toevallig, we gaan in maart eten bij Azurmendi. Ik zocht het restaurant via Google op nadat ik gereserveerd had, en zag dat jullie er vorig jaar zijn geweest. En daar word ik erg enthousiast van. Wel veel verschillende glazen wijn volgens mij, daarna lekker met de taxi naar het hotel gelukkig :-) Hartelijke groet, Robert.
20 februari , 2019 om 15:33 pm

Carla

Wat leuk Robert! Ik weet zeker dat jullie enorm zullen genieten. Als wij weer in de omgeving zijn ga ik zeker terug. Hartelijke groet, Carla
21 februari , 2019 om 13:00 pm

Geef een reactie

Copyright © 2004 - 2024 Restaurant recensies van Carla, Restaurantbelevingen | Alle rechten voorbehouden | Privacyverklaring

Designpro.nl | Z-IM.nl