Blog posts in de categorie "Spanje"

Nadat we een bezoek hadden gebracht aan Het IVAM, Instituto Valenciano de Arte Moderno, waar een leuke tentoonstelling van Joan Miró te zien was bezochten we wat terrasjes om de heerlijke sfeer van Valencia te proeven, wat een leuke stad is het toch! Zo tegen 15.00 moest er geluncht worden. Nu zouden we op woensdag het ***restaurant van Quique Dacosta in Denia bezoeken, dus ik had besloten El Poblet* deze reis niet aan te doen. Maar! Hij heeft nog twee andere restaurants, de Mercatbar en Vuel...

Op onze eerste zondag in Valencia had ik voor de lunch gereserveerd bij een Bib Gourmand, Blanqueries. Een vriendelijke ontvangst, een fijne ronde tafel, een tassentafeltje en een kaartje met nogal weinig aperitiefmogelijkheden. Ook geen Cava per glas, dus we weken uit naar een Tinto de Verano en die smaakte naar limonade en dronk dus heel soepeltjes weg. We zaten in het voorste deel van het restaurant, wat prettig was, want als je verder naar achteren liep werd het allemaal wat donkerder en lag...

Een van de restaurants die ik graag wilde bezoeken toen we op reis waren naar Valencia was Compartir in Cadaqués. Grappig vond ik het dat ze ook drie appartementen hebben, dus alles was vrij soepeltjes gereserveerd. Nadat we uitgebreid geborreld hadden in het behoorlijk toeristische plaatsje liepen we tegen 22.00 het restaurant in. Een deel van het restaurant ligt in de open lucht, een ander deel is afgesloten en dus iets warmer. Het was een vrij koele avond, wij kozen er voor om binnen te ga...

Na een hoop gedoe kwamen we veel te laat aan in Madrid, dus we fristen ons razendsnel op, sprongen in de al bestelde taxi en renden om 22.30 El Club Allard binnen. De ruime eetzaal op de verdieping was geheel gevuld. We kregen een ruime ronde tafel voor twee in de prettige eetzaal met mooie hoge plafonds. Aan een aperitief waren we zeer toe. Voor echtgenoot werd dat een Cava, een Raventós i Blanc de la Finca 2013, een hem bekende en prettig bevonden Cava. Ik wilde graag een gin/tonic en dat w...

Op onze heenreis naar Portugal had ik een lunch gepland bij Azurmendi. Het restaurant van Eneko Atxa ligt schitterend op een minuut of 10 buiten Bilbao in de groene heuvels van het mooie Baskenland. Het complex bestaat uit meerdere delen. Allereerst kom je langs het wat laagdrempeliger Eneko, ook een restaurant en als je verder omhoog slingert kun je parkeren bij de ingang van Azurmendi. Je kunt ook nog even doorrijden naar boven, waar de kassen en tuinen van het restaurant liggen, die absoluut ...

Nadat we de groene bergen van Portugal achter ons hadden gelaten, reden we de dorre hoogvlakte van de Extramadura binnen. Ik blijf het grappig vinden dat de klok in de auto automatisch het tijdverschil aanpast zodra je de grens passeert. Ons doel was allereerst Salamanca, waar we een aantal dingen wilden bekijken, zoals uiteraard de kathedraal en het Museo de Art Nouveau y Art Deco Casa Lis de Salamanca. Parkeren gaat makkelijk in een van de vele parkeergarages in de stad en we wandelden de oude...

Op de tweede dag van ons bezoek aan de Baskische stad Donostia bracht de taxi ons naar de Monte Ulia en wel naar restaurant Arzak. Een huis uit 1897 aan een doorgaande weg, heel iets anders dan de bijna-landgoederen van bijvoorbeeld Beresategui of Mugaritz. Het naar binnen gaan werd wat bemoeilijk door een groep rokers, die eigenlijk pal voor de ingang stonden, maar toen we binnen kwamen was de ontvangst heel vriendelijk en men vroeg of we een aperitief in de lounge wilden of aan tafel. Aan tafe...

Op onze derde dag in Donostia bracht de taxi ons naar Errenteria, iets buiten San Sebastian gelegen, in de mooie groene heuvels. Het was schitterend weer. Ons doel was Mugaritz. Aan de buitenkant was er niets veranderd aan het ruim opgezette gebouw, immers alleen de keuken is in 2010 tot op de grond toe afgebrand. We kregen rustig de tijd om wat foto's te maken en toen we naar de deur liepen, zwaaide die voor ons open en werden we bijzonder vriendelijk ontvangen door een hele vrolijke maître. He...

Op onze laatste volledige dag in Donostia had ik voor de lunch gereserveerd bij Akelarre. De taxi bracht ons buiten San Sebastian via een mooie weg de bergen in. Onderweg passeerden we nog Rekondo en niet lang daarna draaiden we het terrein van Akelarre op. De chef, Pedro Subijana, was bezig met een televisie-opname bij de ingang, die even werd onderbroken voor een hartelijke ontvangst en om ons naar binnen te laten gaan. Akelarre is op een spectaculaire plek gevestigd namelijk op de flanken van...

Op deze dinsdag begon ons culinaire avontuur bij Miramón Arbelaitz. Een * restaurant, gelegen in het Technology Park van Donostia, aan de rand van de stad. De taxi zette ons keurig op tijd voor de deur af en langs de rokersstoelen liepen we naar binnen. Een allervriendelijkste ontvangst door het alleen Spaans sprekende personeel en we kregen een tafel in het hypermodern ingericht restaurant op een soort entresol. Vrij donker was het er, veel grijstinten en moderne kunst. Het hele restaurant zou ...

Nadat we ons hadden geïnstalleerd in het zeer prettige hotel waar we onze week in San Sebastian zouden doorbrengen wandelden we in het zonnetje richting de oude stad. Het was gezellig druk op straat, in Italië zouden we spreken van de pantoffelparade. Overal waren de terrassen flink bezet en ook binnen, aan de bar, waar de hoog opgestapelde pinxtos lagen, was het druk. De meeste Spanjaarden nemen 1 of 2 pinxtos en een drankje en vertrekken dan weer. Nu vind ik die pinxtos vreselijk leuk om te zi...

Na een bezoek aan het Prado (uiteraard schitterend) werd het zo tegen 3 uur wel tijd voor een lekkere lunch. We kwamen uit op een Bib in een ander deel van Madrid. Quintana 30. Een modern ingericht restaurant met een bar, niveauverschillen en verlichte glazen ramen waarop recepten in het Frans en Spaans gekalligrafeerd waren. We kregen een tafel voor vier op het derde niveau en begonnen met een Cava. Een fles Mistinguett Brut, een echt prettige Cava. Erbij allereerst een schoteltje met echt lekk...

Nadat we een lange ochtend Madrid hadden verkend onder andere met de Hop on - Hop of-bus (wij vinden dat een prettige manier, zeker omdat ik nog geen hele lange afstanden kon lopen) zochten we een adres buiten de stad om te lunchen. Alle sterrenrestaurants zijn de hele maand augustus gesloten, de meesten overigens de hele zomer, ze sluiten gewoon op 9 juni en gaan 2 september weer open.We kwamen uit op een restaurant wat ik tijdens mijn zoektochten thuis ook al had gespot: El Vagón de Beni. Gele...

Na een dag of anderhalf te hebben doorgebracht in het redelijk comfortabele vakantiehuis werd het tijd om het dorp waar in het lag te verkennen. Een vriendelijk dorp met behoorlijk wat horeca. Puur op het zicht kozen we ervoor te lunchen bij Méson Maito, niet in de laatste plaats omdat Michelin ze noemde vanwege hun grillades. Het restaurant bestaat uit drie verdiepingen, maar ze hebben ook een terras en natuurlijk kozen we daarvoor. Het lag heerlijk in de schaduw, dus we zaten bijzonder prettig...

Op deze mooie, niet te warme dag checkten we uit bij het hotel in Girona en reden via het ruige noorden van Spanje naar het schattige dorpje Sant Celoni. Mooie pleinen en pleintjes, vriendelijke mensen en ook nog een parkeerplaats voor de huurauto om de hoek van het restaurant.Can Fabes was ons doel deze middag. De ontvangst in het in een klein straatje gelegen restaurant was allervriendelijkst. De maître vroeg of het ons eerste bezoek was en toen we daarop bevestigend antwoorden vroeg hij of we...

Het had heel wat voeten in de aarde om een tafel te bemachtigen, maar toen dat was gelukt konden hotel en vlucht en andere restaurants worden geregeld. Op deze mooie zonnige dag zette de taxi ons keurig op tijd voor de deur van El Celler de Can Roca af. Met een zekere trots sprak de taxichauffeur over de drie broers, waarvan het verhaal en de opmars ongetwijfeld bij iedereen bekend zijn. De entree van de gastronomische tempel - want zo beschouwde ik het toch wel - is aan de buitenkant mooi, dan ...

Na een uiterst voorspoedige vlucht van Maastricht naar Girona (1.35) plus het zeer snel kunnen ophalen van de huurauto, checkten we in bij het gereserveerde hotel. Een smaakvol en comfortabel hotel, waar we nadat we hadden uitgepakt en opgefrist ons laafden aan wat gin-tonics, want ze hebben hier een heuse gin- en tonickaart. Erbij heerlijke olijven en net toen we wilden gaan wandelen naar het restaurant van onze keuze, waar we om 21.00 werden verwacht ging het regenen. Een taxi was er snel en k...

Maanden van tevoren al gereserveerd en op de zaterdagavond was het dan zover. We zouden Martin Berasategui gaan bezoeken.De rit erheen, het restaurant ligt iets buiten Donostia, ging sneller dan verwacht, dus het was nog licht toen we aankwamen. Een mooie gelegenheid om wat foto's van het restaurant buiten te maken.Er stond alweer een mooie ronde tafel voor ons klaar...We besloten (uiteraard zou ik bijna zeggen) voor the best of Martin Berasategui's cuisine, dus Het Grote Degustatiemenu.We begon...

 Direct op de vrijdag van aankomst, nadat we ons even verpoosd hadden op het terras van het hotel in Donostia gingen we 's avonds dineren bij Mugaritz.De heerlijk grote ronde tafel met de originele tafeldecoratie. Aangepast aan de grootte van de tafel. Op kleinere tafels kleinere rekjes met slechts 1 bestek en minder steentjes: origineel gevonden.De spelling van de gerechten is die van het restaurant.Hieronder de eerste amuse. Potatoes cooked in white clay with a cream of garlic. De bruine aarda...

De transfer van San Sebastian naar Bilbao verliep soepel, in die zin dat de twee andere dames in het gezelschap achterin de bus misselijk werden van de rijstijl van de chauffeur, die ook bijzonder akelig was. De mannen moesten vergaderen en deden dat dus onderwijl. Het hotel lag mooi in de zonovergoten stad aan de rivier, met naar rechts uitzicht op het Guggenheim en links, zo wisten we, lag de oude stad. We besloten tot wat glazen witte wijn op het vriendelijke terras van het hotel. Lekker in h...

Alkimia in Barcelona.Op deze stralende dag wandelden we via het Parc Guell (mensenkinderen wat een klim), het Casa Mila (la Pedrera) en de Sagrada Familia (die ik vroeger een stuk indrukwekkender vond) naar de C. Industria, want daar zit Alkimia. Pal naast een Japans restaurant, wat overigens potdicht was.De ontvangst door het voltallige personeel was vriendelijk in dit uiterst minimalistisch ingerichte restaurant. We werden naar een nis halverwege het restaurant gebracht, waar een prettige rond...