DSC09382
DSC09382

Rijnzicht in Doornenburg

Op 1 maart 2019 in één ster, favoriet, Gelderland.

Op weg naar huis uit Keulen maakten we een kleine omweg via Doornenburg. Grappig vond ik het dat de navigatie de aankomsttijd maar moeilijk kon bepalen, dus er was waarschijnlijk een pontje of zoiets. En inderdaad, het restaurant, Rijnzicht, konden we bereiken via een pontje. Parkeren kan op eigen terrein en we wandelden binnen.Iedereen kent zo langzamerhand denk ik wel de historie van het door beide broers Cornelissen overgenomen restaurant van hun ouders (zij zijn de vierde generatie inmiddels), voor nadere informatie verwijs ik naar de website. We kregen een werkelijk allerhartelijkste ontvangst van de maître-sommelier en werden naar een fijn rond tafeltje bij het raam gebracht. Telkens wordt een deel van het grote gebouw aangepakt om te moderniseren. Het restaurant is inmiddels heringericht en is nu in redelijk donkere tinten ingericht, met comfortabele stoelen, linnen servetten en mooie glazen. Grappig vond ik de hangende bloemen boven de tafels en de kleine hangende conifeertjes aan de arcaden. Het restaurant raakte behoorlijk gevuld voor een zaterdagmiddag, erg leuk vind ik het dat je hier kunt binnenlopen tot 15.00. Ik was werkelijk ontzettend benieuwd naar de kunsten van de keuken.

Er waren diverse mogelijkheden als aperitief, waaronder een sekt uit de Rheingau, een Fürst von Metternich, Riesling Sekt en die was erg aangenaam.

Erbij direct een bombardement aan geweldig lekkere hapjes, gepresenteerd door de diverse koks. De eerste ronde bestond uit drie hapjes. Op een zwartgeblakerde schijf boomstam kregen we een ongelofelijk luchtig en licht hapje wat bestond uit verkoolde biet met een crème van mierikswortel. Een smaakbommetje dat smolt in de mond, erg geestig. Geserveerd op een tak een flinterdun krokant blaadje, gemaakt van wortel en garam massala, wat ontzettend veel smaak had. Knap voor zo’n dun dingetje. En tot slot in een bakje met wat grote donkere kiezels een Reypenaer on the rocks, een ‘steentje’ , een pastille dus gevuld met vloeibare Reypenaer, ook geweldig lekker. Fijne binnenkomers en heerlijk om te beginnen. Grappig detail vond ik nog dat de geserveerde blaadjes van wortel en garam massala terugkomen in het kunstwerk op de muur, wat gemaakt is door een vriend van de broers, Djim Pijnappel. Ook buiten is kunst van hem te bewonderen.

Tijdens de lunch serveert men hier gelukkig ook het Innovatiemenu, maar wel in kleinere vorm (’s avonds is dat tot en met 9 gangen te bestellen, voor prijzen zie website). Tijdens de lunch kent men 3 tot 5 gangen (52.50 /71.50, supplement kaas 15.50). 4 Gangen zijn natuurlijk ook mogelijk (61.50). Wij opteerden voor de 5 gangen. De maître bood ons de mogelijkheid tot een zesde aan, een signatuurgerecht van de chef en uiteindelijk kregen we er 7! IJswater is hier geen probleem, puntje erbij en nog een puntje erbij omdat de fles bruisend water keurig gekoeld blijft, dat gebeurt nog veel te weinig.

Bij de tweede ronde mondvermaakjes kregen we allereerst een klein beetje koude thee van kombucha, gemaakt van zwarte thee en bosvruchten ingeschonken. Die thee was bijzonder fris en paste - natuurlijk - perfect bij de in een wolk van stikstof gepresenteerde bapao die in een stoommandje lag.Het broodje bapao was gestoomd met zwarte thee en gevuld paddestoelen, vanwege het umami-effect. Op de bapao wat gelei van de paddestoelen. Ook op tafel, want dat hoorde bij dit hapje met de naam Hong Kong versus Doornenburg, een boomstammetje met wat groente en een maiskolf met erop krokante millefeuille gemaakt van eendenborst met ertussen luchtige mousse van de eend. Heerlijk!

En nog waren we er niet, in een groot grijs stenen bord kregen we oester, dille & zuring. Onderin lag onder een volle gelei van dille en zuring heerlijke emulsie van oester. Op de gelei lag een stukje gepekelde makreel en een krokantje van kombu. Ook dit was opzienbarend lekker. Heel vol van smaak en geweldig in balans.

Een RVS-houdertje kwam op tafel met twee cilinderachtige dingetjes. Ernaast een rechthoekig kistje waarin twee makarons lagen. Het was de bedoeling om met het cilindertje, wat een spuitbusje bleek te zijn en gevuld was met Calvados, drie keer in de mond te spuiten en daarna de makaron, die gemaakt was van gekarameliseerde appel, op te eten. De makaron was afgedekt met ganzenlever en een plakje gemaakt van gekarameliseerde appel en een klein beetje Calvados. Ook dit was een geweldig smakelijk hapje, de Calvados bleef heerlijk lang in de mond hangen en de ganzenlever met de appel paste er perfect bij. Ganzenlever, gekarameliseerde appel & Calvados was de naam en dat dekt perfect de inhoud. 

Intussen hadden we de wijnkaart bekeken, die interessant is. We hadden wat moeite met kiezen, maar na overleg met de sommelier besloten we tot een Marquis des Beys 2013, Grande Cuvée Pierre L. Brun, Bekaa Valley, Lebanon en die beviel ons heel erg goed.

Waarmee we toe waren gekomen aan het menu. Het eerste gerecht was Thai Langoustine, groene curry, kokos, kaffir en gember. Op tafel kwam een houten lepel met mousse van de koppen van de langoustine in de vorm van het hoofd van Boeddha met een crème van tamarinde en gekarameliseerde pinda’s. Verder wat crunch van pinda en een kaffirblaadje. In een bord ernaast in wat kokosmelk met kaffir een rauw gemarineerde langoustine (in olijfolie, wat grof zeezout en wat rasp van citroen), waarbij aan tafel parels van groene curry werden geschept. Wat gepofte rijst, olie van koriander en gel van gember maakte het gerecht af. Het was de bedoeling om eerst de lepel leeg te eten, want dan konden we daarmee de langoustine en de rest eten. Dit was nu zo’n gerecht waar ik stil van val. Van bewondering dus. Fantastische smaken, geweldig elegant en enorm in balans. De langoustine smaakte alsof hij ter plekke was gevangen, de groene curry had precies de juiste pittigheid en de kaffir maakte het geheel heerlijk fris.

We gingen verder met rode mul, Hollandse garnaal, avocado en dashi. Een prachtige opmaak op het bord. Perfect gegaarde stukjes mul met op één stukje vis volgens mij pareltjes van zeewierolie. De vis mondde uit in een halve cirkel van Hollandse garnaaltjes met crispy koppen en en staarten van de garnalen, crème van avocado en zilte groenten. Daarnaast, geheel in het midden van het bord werd wat dashibouillon met groene zeewierolie geschonken. Ook dit gerecht had weer een absoluut prachtige balans, de smaken gleden als het ware in elkaar over, vulden elkaar aan en verwerden tot een zeer elegant geheel. Ik was ernstig onder de indruk.

Het volgende gerecht was kabeljauw, knolselderij, mierikswortel en geitenboter. In het bord allereerst wat perfect gegaarde kabeljauw met een heerlijk krokant korstje. Bij de kabeljauw tagliatelle van knolselderij en puree van knolselderij. Tussen de tagliatelle wat toefjes crème gemaakt van het blad van de knolselderij en erbij een krokantje gemaakt van de huid van de kabeljauw. Het geheel werd afgemaakt met een werkelijk schitterende beurre blanc op basis van gebrande geitenboter. Het wordt saai, maar wederom een absoluut prachtig gerecht, waarvan alle onderdelen tot in perfectie waren uitgevoerd. Geweldig uitgebalanceerd, zeer elegant en een groot genot om te eten.

Zoals bekend heeft mijn echtgenoot een intolerantie voor knolselderij en de keuken speelde daar perfect op in door hem een heel ander gerecht te geven. Een geweldig gerecht met kreeft kreeg hij, waar hij zeer van onder de indruk was.

Bij het signatuurgerecht van de chef kwam een glas Chateau Sissan, Grande Réserve 2016, Cadillac, Côtes de Bordeaux. Het gerecht was Anjou-duif, rode biet, kers en ras el hanout. Ik had al een stukje duif gegeten voordat ik aan de foto dacht….Op het bord de meest malse duif van de afgelopen maanden, werkelijk heel bijzonder van smaak. Dat komt omdat de duif drie weken wordt gerijpt in hooi. Verder op het bord het hartje van de duif, kort gegaard en ook erg bijzonder van smaak. Ook nog een roos van rode biet, een krokant blaadje van rode biet, crème van Betuwse kers, blaadjes gemaakt van de lever van de duif en een fenomenale jus met ras el hanout. Het kannetje met jus bleef gelukkig op tafel staan en dat ging helemaal op, want we moesten het natuurlijk wel goed proeven ;-). Ook dit was weer opzienbarend smakelijk, echt heel bijzonder.

Naar het inmiddels vijfde gerecht was ik erg benieuwd, want het staat vermeld als varkenshaas met champignonsaus. Daar krijg ik - excuses voor wie dat vervelend vind - appelmoes-met-kers-associaties bij. Benieuwd dus wat de broers bedacht hadden. Allereerst kregen we een langzaam gegaarde en daarna krokant aangebakken medaillon van varkenshaas met erbij een champignonsaus op hun manier. Veel gebakken champignons en enoki op een crème van pastinaak. Verder poeder van paddenstoelen, rauwe plakjes champignon (zó lekker!), jus van paddestoelen, wat mosterdblad en aan tafel werd er nog flink wat zwarte Italiaanse truffel overheen geraspt. Kijk, zo wordt varkenshaas met champignonsaus wel wat. Ik vond het heerlijk. Prachtig mals vlees, heerlijke aardse smaken van de paddenstoelen in alle verschijningsvormen en de truffel en het mosterdblad gaf een klein pitje. Wederom een perfect gerecht.

Tot mijn verrassing verscheen er nog een gerecht, of misschien wel een pré-dessert, ik weet het niet. Het was tzatziki. In een cocktailglas onderin  wat Griekse yoghurt en wat gazpacho van komkommer met olie van dille. Bovenin het glas een flinterdun krokant koekje waarop ijs van yoghurt lag, samen met gemarineerde komkommer en pareltjes van zwarte knoflook. Verder op het koekje natuurlijk nog wat dille, wat blokjes gelei van tzatziki, wat oesterblad en wat crème van de gazpacho.  Een heerlijk fris en heel verrassend gerecht vond ik dit, waarvoor ook hier mijn grote dank. Erg lekker en zeer creatief vond ik het.

Het dessert tenslotte was aardpeer, gerookte chocolade en gebrande boter. Dit was nu zo’n dessert waar ik voor omrij, waar ik voor terugkom, waar je me voor kunt wakker maken…Allereerst geweldige mousse van gerookte chocolade. Erbij poeder van beurre noisette, krokante blaadjes van de schillen van de aardpeer met chocolade, ijs van aardpeer en karamel van gezouten boter. Absoluut weer smullen dit. En wederom perfect in balans. Zo langzamerhand viel ik volledig stil van bewondering.

Bij de goede espresso kwamen nog friandises. Ik herinner me madeleines met beurre noisette, marshmellows van selderij waarbij een klein vuurtje in een potje kwam, zodat we ze konden branden (erg leuk!) en nog twee heerlijke snoepjes. Alles is hier gewoon even lekker.

Het is vast volkomen duidelijk dat ik enorm genoten heb. Dusdanig genoten zelfs dat de volgende reservering (voor diner, want ik wil dan echt àlles proeven) al staat. Ik kan niet wachten! Zeer bedankt voor deze prachtige ervaring. Extra leuk vind ik het dat de diverse koks en ook de chef en de sous de gerechten aan tafel brengen en toelichten. Ook nog een groot compliment voor de zwarte brigade, hun inzet en uitstekende kennis van wat er uit de keuken komt maakt het feestje hier helemaal compleet. 

 

 

 

 

2 gedachtes over "Rijnzicht in Doornenburg"

Robert

Topadres inderdaad. We hebben er een aantal keren mogen genieten en gelukkig ook op goede afstand vanaf onze woonplaats.
2 maart , 2019 om 13:27 pm

Carla

Ideaal als het in je directe omgeving is; wij gaan overnachten dus ;-)
2 maart , 2019 om 20:54 pm

Geef een reactie

Copyright © 2004 - 2024 Restaurant recensies van Carla, Restaurantbelevingen | Alle rechten voorbehouden | Privacyverklaring

Designpro.nl | Z-IM.nl