Boreas in Heeze

Lunchen op zaterdag bij Boreas. Dat is (helaas, maar wel begrijpelijk) niet zo heel vaak mogelijk, dus toen ik op de website een all-in lunch (excl. water) zag op 13 april heb ik direct gereserveerd. Keurig op tijd arriveerden we bij de mooie villa en de ontvangst was zoals altijd zeer hartelijk.
We kregen een rustig drietje met de vraag of we het huisaperitief wensten, wat het geval was. Zoals altijd weer erg lekker, dit huisaperitief bestaande uit mousserende witte wijn en de eetbare hibiscusbloem. Vrijwel direct verscheen het eerste hapje. Op een boomstammetje een marshmallow met een ijsje van dashi. Bijzonder lekker, niet in het minst door de combinatie met het ijsje, op de een of andere manier verwachte ik dat niet.
Hierna kwam er per persoon een bordje met een mooie rode cilinder. Een cilinder van biet, prachtig doorschijnend met erin tartaar van rund met sjalot en haringeitjes. Erg lekker. Ook nog een crème van het een of het ander om het samen te houden, maar zover reiken mijn aantekeningen niet. Vervolgens per drie personen een eitje met erin in ieder geval pompoencrème en amaranth, ook al zo lekker en een semifreddo met gebrande tonijn en kokkels, die heerlijk fris was en weer zo erg mooi van smaak. Weer een geweldig begin.
De zeer enthousiaste vrouwelijke sommelier schonk de eerste wijn, behorend bij de amuse en het voorgerecht. Een Petra, Kir-Yianni, Naoussa, Griekenland 2011. Een mooie frisse minerale witte wijn, die licht zilt werd bij de gerechten.
De amuse kwam. Schitterend weer om te zien. Gelei van komkommer, ijs van zuring, diverse structuren van avocado, makreel en wat cressjes. Wederom een zeer geslaagde combinatie van koud/warm, zuur/zacht en perfect van structuur. Erg lekker dus.
Behalve het al uitgedeelde briochje kwamen er twee kleine ronde broodjes op tafel, een witte en een moutbroodje met venkel, waarmee de mannen wel weg wisten. Olie, boter etc. stond al op tafel.
Het voorgerecht deze middag was langoustine. In drieën opgediend. Allereerst een wit schaaltje met een lichtgrijs dekseltje.
Op het dekseltje pompoencrème in een cirkel met erop rauwe, geplette langoustine en in het midden een quenelle kerrie-ijs. Op de langoustine nog druppels crème met sinaasappel en weer was het smakenpalet volledig compleet. Een absoluut fantastisch gerechtje.
Onder het dekseltje in het schaaltje salade van Noordzee-krab met erop een rauwe langoustine en ingelegde groentjes. Ook dit was weer fantastisch van compositie en van smaak. Niets was té, alles paste perfect bij elkaar en de groentjes waren schitterend beetgaar en echt heel mooi van zuurgraad.
Het derde deel van het gerecht kwam iets later, logisch, want dat was warm. Een gebakken langoustine met passievrucht, kokos en groene curry en een op lage temperatuur gegaarde eidooier. Vanwege de langoustine natuurlijk allemaal mooie zachte smaken, maar toch was alles prima herkenbaar en ook in combinatie waren het perfect smaken. Echt heel mooi.
De tweede wijn was La Joya, Gran Reserva Bisquertt, D.I. Colchagua Valley, 2012, Chili. Een Chileense Viognier. Zeer weinig over te vinden overigens. Maar een fijne Viognier! Het doorschenkbeleid is hier ruim trouwens...
Het gerecht erbij was gegrilde tongfilet met diverse structuren van bleekselderij (waaronder gelei en schuim), waterkers en chorizo-olie. In tegenstelling tot beide mannen, die het bijzonder lekker vonden, was ik lichtelijk (slechts lichtelijk) teleurgesteld. Zachte smaakjes, heel in de verse proefde ik iets van de chorizo en bleekselderij is eerlijk gezegd niet mijn favorietje. Geheel persoonlijk dus en ik denk dat mijn verwachtingen wellicht veel te hoog waren. Back to earth dus.
De rode wijn van vandaag was een Monteabellón, Ribera del Duero 2009. Erbij het hoofdgerecht. Ree, smeuge bloedworst, bloemkoolmousseline, framboos, braam, pistache en rode biet. Alweer een schitterend gerecht, mooie ingrediënten, mooi bij elkaar passend, nog een beetje winter, maar toch al neigend naar de lente/zomer. Mooi gedaan en erg lekker.
We mochten kiezen of we de kaaswagen of het dessert wilden.
Maurits wilde graag het dessert, echtgenoot en ik graag de kaaswagen.
Bij de kaas kreeg echtgenoot een Grauer Burgunder, Michel, Achkarrer Castellberg, Baden 2011 die hem zeer beviel.
Ik was weer eigenwijs en vroeg om een drogere wijn, wat resulteerde in een Gavi di Gavi, Nicola Bergaglio 2011, die ik ook erg lekker vond.
Een dessertamuse kwam. Voor Maurits een mooi bordje met lemoncurd, yoghurtijs, olijfolie en mandarijn en hij was erg tevreden. Wat ik me kan voorstellen als ik zo de foto bekijk.
Voor ons een meringue met een mooie lichte smaak van blauwe kaas, verrassend genoeg gevuld met een semifreddo van blauwe kaas en eronder een cirkel van vijg en walnoot. Prachtige smaken weer bij elkaar en wederom verrassend door de semifreddo.
De schitterende kaaswagen werd voorgereden en we kregen een enthousiaste toelichting door de zeer kundige gastvrouw. Beiden maakten we onze keus, wat voor mij resulteerde in maar liefst 7 heerlijke stukjes kaas. Erbij nog allerlei dingetjes, zoals druiven, brood, boter, diverse zoete dingen in een bakje en we hebben erg genoten van die heerlijke kaasjes.
Maurits kreeg het dessert. Chocolade (wit), karamel en hazelnoot. Krokantjes, meringues, ijs, crème en weet ik veel wat voor texturen, maar in ieder geval zat hij er erg van te genieten.
Bij de prima espresso nog allerlei geweldig lekkere (per twee personen en Maurits kreeg ze allemaal apart), die we ook nog hebben opgegeten en wederom verlieten we bijzonder tevreden dit toch wel erg bijzondere en heel gastvrije restaurant. Om vaak naar terug te keren.